Stad en ommeland (Buenos Aires en Tigre)

Na het verhaal van de 18e zijn we later die middag nog even de straat op gegaan, de Avenida Corrientes en alle zijstraten (inculsief de onze) bleken namelijk allemaal afgezet voor verkeer. Er was een podium op een kruispunt en bij de Obelisk was een kart-parcour. Geweldig om midden over straat te kunnen rennen! Ze hadden zelfs zitjes gemaakt (zie foto); dit bleek bij een speciale boeken-route te horen waarvoor ook allerlei sprekers waren uitgenodigd. Niets van gezien, maar wel een programma in handen gedrukt gekregen, vandaar deze kennis. Ook nog even door een rooster naar beneden gekeken waar je de metro-rails zag liggen en de hitte naar boven voelde komen. Erg leuke ervaring zo'n lege straat!

Helaas bleek wachten op de start van de kart-wedstrijd bij de Obelisk geen goed idee, het was koud (inmiddels <20 graden) en we waren truien vergeten (we zijn in de subtropen, kom op zeg, dan heb je toch geen trui nodig). De start bleek ook pas rond 8 uur te zijn en we waren allemaal moe van de hele dag met verhuizing en arm-consternatie. Later op de tv hebben Henk en ik toch wat van de wedstrijd gezien (en we hoorden het live mee door het open raam): ging best hard met van die kleine karretjes. Ook nog wel wat concert-geluiden gehoord, maar niets herkenbaars.

Gister (de 19e) in de ochtend lekker thuis omgehangen. Jongens achter de computer, wij lekker koffie. Heerlijk, even 'thuis'gevoel. Na de lunch met gebakken eitjes en brood (met o.a. hagelslag, met dank aan Wilfred en Monique!) toch maar weer op pad. Weer naar de Obelisk gelopen en daarna naar het noorden langs de Avenida 9 de Julio. Langs deze brede Avenida (12-baans weg en groenstroken aan de zijkanten) staan veel mooie gebouwen. Belangrijkste is de Teatro Colón. Rustig langs gelopen terwijl de jongens over de brede stoep konden rennen, duiven voeren (en wegjagen) omdat er vrijwel geen mensen liepen (zondagsrust denk ik). Heb een leuk filmpje van de jongens gemaakt; zal later nog uitzoeken hoe ik filmpjes op deze site kan zetten.
Uiteindelijk naar Retiro gegaan, een enorm trein- en busstation. Hier alvast kaartjes gekocht voor de nachtbus naar Córdoba voor volgende week maandag. Daarna met de metro terug; de jongens blijven de metro een mooi iets vinden, met al die gangen, roltrappen en treinen.

Vandaag (de 20ste) zouden we eerst de oversteek naar Uruguay gaan maken (altijd leuk, een extra land), maar de overtocht bleek wel erg duur (€150) en dat was het ons toch niet waard. Aan de overkant is wel een mooi plaatsje schijnt het (Colonia del Sacramento, een Unesco-site), maar met de jongens is een dagje rondlopen in een stadje een iets minder goed idee. Strand zou er ook zijn (en dat is hier in BA niet), maar om nou zoveel geld neer te tellen voor een middagje strand, eh, nee.
Dan maar een ander dagtripje: naar Tigre. Ongeveer 35 km ten NW van het centum, aan het begin van de delta van de Paraná rivier. Er is een toeristisch treintje naar toe, er is een pretpark, en je kunt met een boot de delta op. De lokatie van dit verhaal heb ik op Tigre gezet, dan is het makkelijk te vinden op de kaart van ons log. De reis was leuk, eerst met een gewone trein naar het beginpunt van de Tren de la Costa. Deze trein was wel aardig, 15,5 km door wat leuke stadjes en het is allemaal mooi aangelegd voor ons toeristen. Maar één keer was genoeg (terug dus met de veel goedkopere en voor de jongens net zo leuke 'gewone trein' à €0,26 ipv €2,90). Het pretpark in Tigre bewaren we voor vrijdag (was nu dicht), maar de boottocht ging wel. Ik had graag een 'natuurtocht' willen maken in een boot voor onszelf met een privé gids zodat we ook nog wat vogels zouden zien, maar dat was ook weer erg duur en 3 uur met de jongens in een kleine boot is weer geen goed idee. Tweede keus was 1,5 uur met een catamaran waar je zowel binnen als boven op dek kon zitten. Dat laatste niet te lang, want weer brandende zon en >30 graden. De tocht was wel leuk, grappig om te zien hoe het water hier de weg is. Scholen, kerken, alles is alleen maar bereikbaar met een boot. Ook winkelen gaat op een bootwinkel. Helaas erg weinig vogels, een paar aalscholvers (soort nog niet bepaald), één reiger (White-necked heron), wat zwaluwen en verder niets. Leuk om gedaan te hebben en voor de jongens ook een prima dagje. Bastiaan is op de wandeltocht naar het station voor de terugtocht weer in slaap gevallen in de draagzak (net als gister): dit is nu al een onmisbaar item in onze bagage!

Thuis wat pasta gemaakt, nog wat gevoetbald op het balkon, tv en computer gekeken (zijn erg blij met de filmpjes die we hebben meegenomen en met de website van Studio100). Jongens onder de douche om alle straatvuil van de voeten en benen (en de rest waar ze met hun handen aankomen) af te spoelen (Bastiaan met een zak om zijn gips) en naar bed. En nu even dit verhaal schrijven en foto's selecteren. Iedereen bedankt voor de reacties trouwens, erg leuk om te lezen dat jullie meelezen en -leven. Goede reden om lekker door te blijven schrijven!

Groeten uit de hitte!

Karen

En daar gaan we weer...

Vandaag verhuisd naar het appartement; blijkt bijna midden in het centrum te liggen aan een drukke straat (zijstraat van Avenida Corrientes, één van de grote wegen in het centrum), maar vanaf 9 hoog hebben we daar een stuk minder last van dan de straat bij het hotel denk ik. Het is nu nog middag, Bastiaan ligt even te slapen en Simon bouwt met lego. Heerlijk om even de ruimte te hebben: een woonkamer, keuken, badkamer en twee slaapkamers. De jongens nu dus ook in een eigen bed. Henk heeft al wat lunchspullen bij de supermarkt om de hoek gehaald en ik zal daar straks eens gaan kijken voor het avondeten. Het enige dat ontbreekt is een tuin, maar we hebben wel een balkon met een volledige kooiconstructie, dus de jongens kunnen lekker voetballen op het balkon.

De tocht hierheen ging goed, al waren de jongens strontvervelend. Dat zijn ze eigenlijk de afgelopen dagen vaak, ze moeten net als wij nog wennen aan het nieuwe ritme denk ik en dat botst behoorlijk... Maar ondanks dat hebben we zonder veel moeite lopend de metro bereikt (10 min lopen), zijn 9 haltes verder weer uitgestapt en toen nog 10 min lopen naar het nieuwe adres. Onderweg in een parkje een omheind veld met tientallen honden en enkele mensen die met groepen honden aan de lijn rond liepen. De porteños (mensen uit Buenos Aires) schijnen erg van honden te houden en we zien er ook veel, en dan niet alleen de honden zelf. In Groningen valt het best mee met de poep op de stoep, echt waar!

De titel van dit verhaal slaat niet alleen op onze verhuizing, maar ook op iets anders... Vlak voor vertrek heb ik toch nog maar Simons sling van afgelopen zomer in de tas gestopt (van zijn gipsarmen), niet met het idee deze ook echt nodig te hebben, maar je weet maar nooit en het weegt weinig. Tja, misschien was dat een beetje de goden verzoeken; Bastiaan is gisteravond uitgegleden bij de douche en heeft, jawel, zijn onderarm gebroken.... Het leek eerst mee te vallen en hij viel vrij snel in slaap, maar werd na enige tijd toch weer huilend wakker en had behoorlijk pijn. Omdat Simon al diep in slaap was, hebben we Maria, de housekeeper die bij het hotel woont, gevraagd om een taxi voor ons te bellen en een oogje op Simon te houden. Konden wij naar een ziekenhuis. En dat is dan wel weer een hele ervaring, een ziekenhuis in Argentinië. Chaotisch, vies, weinig ruimte, enorme zalen. Dan beseffen we hoe verwend we zijn in Nederland!
Gelukkig ging het allemaal wel vrij soepel voor ons, we werden al snel uit de wachtrij geplukt (waren de enigen met een kind) en naar de kinderafdeling gebracht; daar was na even wachten een arts die een beetje engels sprak en die ons terugstuurde naar de eerste hulp voor röntgen. Onderweg werden we opgepikt door een engels spekende verpleegkundige die ook de radioloog bleek te zijn. Zij nam ons op sleeptouw en heeft ervoor gezorgd dat alles vlot verliep. Al met al zijn we slechts iets meer dan een uur binnen geweest. Twee foto's gemaakt (van die oude die nog ontwikkeld moeten worden) met daarop een duidelijke breuk. Toen naar de gipskamer met onderweg in de smalle gangen dronken mensen, politie, mensen met been- en hoofdwonden, brrr. Op de brancard waarop Bastiaan moest liggen lag een pluk zwart hoofdhaar en wat bloed, tja, dat wil je dan verder maar niet weten.... Hij heeft nu bovenarm gips, net als Simon had. Heeft er nu eigenlijk al geen last meer van, hij wil de sling niet eens meer om en lijkt er al redelijk handig mee. Het mag er over twee weken al af, maar dan zitten wij net op de ranch ver van de bewoonde wereld, dus we gaan een paar dagen later wel naar een ziekenhuis in Córdoba of in Salta. Dat zullen we met de verzekering en/of ANWB alarmcentrale gaan regelen. Overigens is Simon overal doorheen geslapen en was verbaasd dat Bastiaan vanmorgen ineens gips had. Hij heeft ook de regen niet gemerkt die gisteravond viel.

O ja, gister ook nog naar de dierentuin geweest. Best wel een leuke, slechts een beetje triest (maar dat zijn bijna alle dierentuinen). Erg aparte gebouwen waar de dieren in leven (tempels), veel water, loslopende mara's (soort enorma hazen) en beverratten. De gebruikelijke olifanten, giraffes enzo, maar ook leeuwen, een hyena en veel lama's en aanverwante soorten. Prima voor een dagje vermaak; wel erg warm, weer 32 graden oid... Na de regen is het vandaag ineens maar 21 graden, al wordt er voor begin volgende week weer >30 voorspeld.
In de dierentuin ook weer wat nieuwe vogelsoorten. Hier even de lijst tot nu toe (op verzoek van Corine):
White-winged coot
Southern lapwing
Picazuro pigeon
Eared dove
Monk parakeet (ws. niet nieuw)
Rufous hornero
Cattle tyrant
Great kiskadee
Grey-breasted martin
House wren (ws. niet nieuw)
Rufous-bellied thrush

Groet,
Karen

Buen dia y bienvenidos a Buenos Aires!

We zijn er! Al anderhalve dag zelfs, maar we hebben gister tijd nodig gehad om bij te slapen. Het was een lange reis van deur tot deur; om 6 uur 's ochtends uit Heerenveen vertrokken en om ongeveer half 8 's ochtends lokale tijd (half 12 bij jullie) waren we hier in het hotel. Pffff..... De vlucht naar Lima was zonder stops en duurde 12,5 uur, dat was al best lang. Daarna ruim 3 uur wachten in Lima en nog ongeveer 4 uur vliegen naar BA. Toen nog bijna een uur in de taxi naar het hotel. Maar dan heb je ook wat! We zijn op een nieuw continent!!! Strakblauwe lucht en meteen 34 graden, maar het is vrij droog, dus weinig last van. Zie dat het bij jullie weer erg koud is..... (sorry ;-)

De reis ging ondanks de lengte wel erg soepel. Geen vertragingen, geen moeite om in Lima de boarding passes te krijgen (alleen lang wachten bij de transferbalie, het was voor mij al 1 uur 's nachts en ik stond bijna staand te slapen), alle bagage was er gewoon, we konden alles makkelijk vervoeren en we hadden bij ons wat nodig was. Alle snoep en onderweg speeltjes zijn nauwelijks nodig geweest, maar de tentjes en dekentjes waren handig!

De jongens hebben het de hele reis prima volgehouden, we kregen de eerste vlucht complimenten van de stewardessen. Daar veel filmpjes gekeken, spelletjes gedaan en ook behoorlijk geslapen. In Lima hebben we meteen de slaaptentjes opgezet in een wachtruimte (zie foto). Helaas nog niet bij onze gate, die was toen nog niet bekend. Simon sliep vrij snel, Bastiaan kostte wat meer moeite, maar toen hij eenmaal sliep, werd hij niet eens wakker van de sjouwtocht naar de juiste gate en sliep hij ook tijdens de tweede vlucht gewoon door. Voor Simon was de reis wat zwaar, hij is behoorlijk verkouden geworden en hij kreeg last van zijn oren. Bij de 2e vlucht kreeg hij van een stewardess twee bekertjes met warme doekjes erin om over zijn oren te zetten, dat hielp erg goed! Onthouden we voor de volgende vluchten!

En nu dus in Buenos Aires. Heerlijk om weer eens een totaal nieuwe omgeving te zien. Bij het vliegveld en de taxirit naar de stad viel op dat het vrij groen is hier, het is natuurlijk bijna zomer en we zijn in de subtropen, maar het valt op dat ze in de stad ook veel bomen langs de wegen hebben en veel parken en parkjes. Verder veel mensen en veel verkeer dat wel wat chaotisch is, maar niet té. Er wordt niet zoveel getoeterd en stoplichten worden gerespecteerd, dus het is zeker geen levensgevaarlijke onderneming om de straat op te gaan.

Zitten in Hotel Caserón Porteño in de wijk Palermo ten N van het centrum. Hebben een kamer op de begane grond aan de straatkant; is wel een drukke straat en aan de overkant is een bouwplaats, maar we zijn zo moe dat we overal doorheen slapen. Het raam staat open en binnen draait een plafond ventilator; die is gezien de warmte wel prettig. Airco is er niet, maar dat zou ook overdreven zijn, het is nu prima vol te houden met alleen een lakentje over. Achter het gebouw is een diepe tuin waar ik nu zit te schrijven. De wifi verbinding doet het hier in de tuin helaas niet, maar ik zal het stukje later binnen wel even online zetten. Achterin de tuin is een danszaal(tje) waar vrijwel dagelijks gratis tango lessen worden gegeven. Schijnt het, want er was gister niets. Misschien slaan ze het over als er geen geïnteresseerden zijn; wij zaten rond de begintijd nog pizza te eten langs de grote weg die twee blokken verderop loopt. Misschien vanavond.

Op dit moment (16 uur) liggen de mannen alledrie te slapen; voorlopig hebben we dagelijks een siësta na de lunch. Ik sla nu even over, ga vanavond wel weer vroeg naar bed. Even lekker rustig in de tuin zitten tiepen is ook lekker. Al een stuk of 6 nieuwe (vogel)soorten gezien, de meeste hier in de tuin.

Vanochtend de eerste metrorit gemaakt, drie stations, Simon wilde dat graag meemaken. Kost geen drol, 1,10 pesos per rit per persoon (= ongeveer 21 cent). Gingen naar de botanische tuine en wat we daar hoopten te vinden, was er: een speeltuin! Helaas in de volle zon en de zonnebrandcrème lag nog in het hotel, dus niet te lang. Daarna even gelunchd; er zijn overal wel restaurantjes en eettentjes; gister al een paar empanadas gehad (deeglapjes met vulling) en 's avonds pizza en heerlijk ijs; en vandaag een omelet en pannekoek. Ook al een leuk eetplekje gezien voor vanavond, met een terrasje, niet ver van het hotel.

We blijven hier nog twee nachten, daarna gaan we naar een appartement in het centrum, benieuwd hoe dat is.

Goed, zal eens kijken of ik dit zometeen online kan zetten.

Tot later!

Karen

Bijna klaar, bijna gepakt; nog 3 nachtjes!

Nog twee nachtjes in ons eigen bed, dan een nachtje in Heerenveen (bij mijn ouders) en dan gaat het echt beginnen! Dinsdag om 11 uur gaan we als het goed is de lucht in voor een reis van zo'n 21 uur. Woensdagochtend om even na 4 uur lokale tijd (9 uur hier) zijn we in Buenos Aires!

De lijst met zaken-nog-te-doen leek aan het begin van de vakantie (of mag dit een sabbatical heten?) nog erg lang, maar toch voelt het als een rustige periode; blijkbaar is de tijd zonder werk ruim genoeg. Erg lekker, blij dat we het zo hebben gepland. Ook fijn om maandag in alles rust de laatste dingen in huis te kunnen regelen, zaken uit te zetten, kachel laag en dan zonder haast de deur achter ons dicht te kunnen trekken. En dan misschien nog een keer terug omdat we toch nog wat zijn vergeten... we zullen het zien!
Maar nee, ik denk dat we het meeste wel zullen hebben, we hebben tenslotte tijd genoeg gehad voor de paklijst. En anders is er in Buenos Aires vast ook wel wat te koop ;-)

We hopen alles te kunnen vervoeren in twee canvas koffers (de goedkoopste bij de Vrijbuiter in Roden) en onze dagrugzakken. Wellicht dat de tentjes van de jongens nog los moeten; dat zullen we in ieder geval op de heenvlucht doen; dan kunnen ze hopelijk tijdens de verloren uren op Lima airport (4 uur overstaptijd) wat kunnen slapen. Inmiddels is één koffer ingepakt en ligt de rest van de spullen al grotendeels klaar om in de 2e koffer te verdwijnen. Bij het pakken lijken op dit moment de doorzichtige verdeelzakken erg handig. Wij vonden ze bij de Vrijbuiter, maar ze zijn te koop bij veel buitensportwinkels. Je kunt de lucht er makkelijk uit 'drukken' waardoor ze minder ruimte innemen. Hebben er nu vijf gevuld, één zak voor elk van ons met onze kleren en dan nog één zak met lakenzakken, matrashoesjes en zwemspullen. Het moet uiteraard nog blijken of dit ook onderweg handig is...
Omdat wij in onze voorbereidingen veel hebben gehad aan paklijsten van anderen die met kinderen reisden, onderaan ook nog onze paklijst (in iets verkorte vorm). Als ik eraan denk, zal ik na onze reis nog laten weten wat wel en niet handig/nodig is gebleken.

Vandaag hebben we een burenborrel georganiseerd; alle mensen die om ons heen wonen en enkele buurtgenoten die we vaker zien, kwamen langs voor een hapje en drankje. Gezellig om elkaar nog even te zien (en iedereen eens bij elkaar te hebben) en een prettig idee dat iedereen op de hoogte is en ze een oogje in het zeil kunnen houden. Ook was het alvast een bedankje voor de goede hulp! Onze naaste buren zullen straks om de paar dagen wat voer in het aquarium gooien en de overburen nemen de dagelijkse zorg voor de konijnen op zich. De brievenbus zou in principe leeg moeten blijven; de krant en tv-gids zijn tijdelijk opgezegd, de geadresseerde post wordt doorgestuurd naar Heerenveen en er zit een Nee-Nee sticker op.

Afgelopen week hebben de jongens afscheid genomen van creche, BSO en school. Ze gaan na de reis allebei naar een andere creche/BSO groep en namen dus echt afscheid. De fluitjes met de kaartjes voor alle kinderen zijn in goede aarde gevallen en ook over de boeken voor de groep waren de leidsters enthousiast (een Thomas boek met veel plaatjes voor Bastiaans groep met 0-4 jarigen en het boek 'De slak en de walvis' over een reislustig slakje voor Simons groep van 3-5 jarigen). Leuk dat onze kado's goed waren!
Op school hebben Henk en ik afgelopen dinsdag een 'presentatie' gehouden in Simons klas (een gemengde groep 1/2). Met een grote wereldkaart, de koffers en wat boeken met plaatjes, hebben we verteld wat we gaan doen en waar we heen gaan. Lastig hoor om de juiste toon te treffen, niet te moeilijk, maar ook niet te simpel. Geen idee wat er allemaal overkomt bij die kinderen. Er kwamen gelukkig best wel wat vragen en de kinderen deden actief mee. Ik kwam de afgelopen dagen ook nog wat ouders tegen en hoorde dat de kinderen er thuis veel over hebben verteld, dus het heeft indruk gemaakt. Leuk! We hebben een mooie kinderatlas gegeven voor de klas en zullen tijdens de reis regelmatig een kaartje/briefje/mailtje sturen zodat de kinderen weten wat Simon allemaal meemaakt.
Als we terug komen, zal de klas weer in een nieuw gebouw zitten, gelukkig weer wat dichterbij dan de huidige noodoplossing. De afgebrande school is inmiddels vrijwel helemaal gesloopt, maar vlakbij verrijzen in recordtempo de noodlokalen waar straks 40 klassen in moeten komen. Over 1-1,5 jaar zou de school weer helemaal opgebouwd moeten zijn, exact gelijk aan de oude (met wellicht wat aanpassingen mbt het brandgevaar.. ;-/).

Goed, laat nu, snel naar bed.
Karen

De (voorlopige) paklijst:
Slaapspullen en kleding:
kleine donskussentjes (2)
lakenzakken volwassenen (2), lakenzakken kinderen (3-4)
slaaptentjes (Deryan) + matjes (2)
matrashoesjes voor de matjes in de tentjes (3)
2-persoons klamboe (rechthoekig model)
dun badlaken (1)
paar hydrofiel luiers (katoenen doeken)
sarong (2)
vest of trui (1 pp)
lange en korte broeken (afrits)
t-shirts (jongens ook met lange mouwen)
bloezen (iig 1 met lange mouwen)
ondergoed
thermo lange onderbroeken
sokken
pyjama
zakdoeken
petten
wandelschoenen, sandalen
zwemkleding
zwembandjes voor de jongens
waterafstotende jassen
(nacht)luiers (voor de eerste paar weken)
natte doekjes (1 pak)
slabben
Patapum draagzak

Handigheden
geld, pinpas, creditcards, paspoorten, rijbewijzen
prints gele boekjes/paspoorten
prints vouchers
prints verzekeringsgegevens
prints tickets
internatinaal rijbewijs
boekje met aantekeningen
pen, papier, stiften, schaar
zakmes/multitool
noodbeker (opvouwbaar)
platypus waterzak (2 liter)
klein beetje thee / koffie / creamer
vaatdoekjes en droogdoek
tube handwasmiddel, knijpers
toiletpapier
reiswekker
zaklamp (knijpkat)
koplampje
touw, lucifers/aansteker
naaiset + veiligheidsspelden
laptopje + voeding
externe harde schijf + kabel
camera (Panasonic TZ10) + kabel + 2 extra batterijen
e-reader (met kabel) met epub-boeken en pdf's van Lonely Planet hoofdstukken
mobiel + lader
walkie talkie's + oplader
kaartspel, dobbelstenen
verrekijker en vogelboek (Collins van zuidelijk deel Z-Am)
opblaasbal
boekjes, speelgoed (oa beetje lego, kaartspelletjes)
mp3-speler met kinderliedjes
kleine onderwegkadootjes

Verzorging
lippenspul (potjes Blistex)
tandpasta / tandenborstels
shampoo
doucheschuim / zeep
'wassen zonder water'
deodorant
muggenspray (30% DEET)
scheerspul
zonnebrandcreme
aftersun
spiegeltje
haarborstel
gezichtscreme
voetschimmelcreme
zinkzalf (sudo)
veiligheidsspelden
wattenstaafjes
oordopjes

EHBO
pleisters, leukoplast, zwaluwstaartjes
sporttape
verband/zwachtels, zestientjes
schaartje
jodium
ORS
imodium
ontsmettingsdoekjes
paracetamol
zetpillen/sinaspril voor de jongens
primatour tegen reisziekte
neusspray (otrivin zoutoplossing)
thermometer

De vakantie is begonnen

De vakantie is begonnen; althans mijn werk zit er een tijdje op. Hoewel we 'maar' drie maanden in het buitenland zijn, hebben Karen en ik vier maand verlof opgenomen. We gaan over 11 dagen weg, en hebben dus nu rustig de tijd om de laatste puntjes op de i te zetten.

Het is wel raar als je voor een lange tijd je werk verlaat. Veel collega's komen nog even langs om een praatje te maken, en te informeren naar de laatste stand van zaken. En bij het weggaan wens je iedereen het beste voor 2011. Tja, we zijn echt een lange tijd weg....

Vandaag samen naar de stad geweest, en de lijst afwerken van spullen die nog gekocht moeten worden. We hebben o.a. een internationaal rijbewijs gehaald. We hebben nu nog geen auto ritten gepland, maar je kunt nooit weten wat je tegenkomt, en de kosten zijn minimaal. We hebben ook maar een walky talky gekocht, die ook als babyfoon dienst kan doen. We hopen dat we dan iets meer ruimte krijgen om de jongen te kunnen laten slapen in een hotel, en zelf even naar buiten te gaan. Verder natuurlijk nog wat Sinterklaas cadeaus gehaald.

Het laatste wat ik vandaag nog doe is kaartjes voor de creche maken. We willen bij het afscheid van de jongens iets meegeven aan de kinderen in hun groep. Karen heeft leuke Peruaanse fluitjes gevonden, en we willen daar een briefje bij doen.

De route is zo goed als bekend

Nog 16 dagen voor vertrek... En nog maar twee dagen werken, hoera!

Ondertussen zijn de reisplannen toch wat duidelijker geworden. We waren eerder van plan om vrij weinig vast te leggen om zo flexibel mogelijk te zijn, maar we kwamen erachter dat vooral de eerste weken In Argentinië al wat leuke overnachtingsplekken waren volgeboekt (hoogseizoen daar...). Daarom zijn we toch zelf ook maar wat leuke plekken gaan vastleggen. En in Bolivia laten we onze reis (lekker makkelijk) regelen door een reisbureautje van Nederlanders die daar wonen. En tja, dan heb je ineens toch een plan met al vastgelegde data...

Hieronder dit plan, met de data en overnachtingsplaatsen en waar mogelijk wat url's. In Bolivia wat hoogtes erbij gezet; dat zal wennen worden (maar we hopen dat we het rustig opbouwen en daardoor weinig of geen last van hoogteziekte zullen krijgen).

We hopen dat we dit plan zo kunnen uitvoeren, maar er zal vast her en der een dagje geschoven worden.

Argentinië:
15-12-10 t/m 17-12-10: Buenos Aires in hotel (www.caseronporteno.com)
18-12-10 t/m 26-12-10: Buenos Aires in appartement (www.buenosairesferien.com.ar)
27-12-10: nachtbus naar Córdoba
28-12-10 t/m 06-01-11: Estancia (www.estanciapuestoviejo.com)
07-01-11: Córdoba
08-01-11: nachtbus naar Salta
09-01-11 t/m 16-01-11: Salta (in een huisje, Cabaña Maia, geen website; 1150 meter)
17-01-11 t/m 19-01-11: Humahuaca of Tilcara (2500-2900 meter, misschien in www.casalosmolles.com.ar)
20-01-11 en 21-01-11: La Quiaca (grens met Bolivia; 3400 meter)

Bolivia (reis geregeld door Ben Verhoef tours, hotels e.d. nog niet bekend):
22-01-11 t/m 24-01-11: Uyuni (oa excursie zoutvlakte; 3650 meter)
25-01-11 en 26-01-11: Potosi (4060 meter)
27-01-11 t/m 29-01-11: Sucre (2790 meter)
30-01-11 t/m 02-02-11: 4-daagse excursie met jeep: 'Oude Handelsroute' via Villa Serrano en La Higuera naar Samaipata
03-02-11 t/m 06-02-11: Samaipaita (1650 meter)
07-02-11 t/m 09-02-11: Refugio Volcanes NP Amboró (www.refugiovolcanes.net)
10-02-11: Santa Cruz (voor een vlucht naar La Paz)
11-02-11 t/m 13-02-11: La Paz (3650 meter)
14-02-11 t/m 16-02-11: Copacabana (aan het Titicacameer; 3830 meter)

Peru
17-02-11 en 18-02-11: Puno (ook aan het Titicacameer; 3830 meter)
19-02-11 t/m 25-02-11: Cusco (3400 meter; oa naar Machu Picchu)
26-02-11: nachtbus naar Arequipa
27-02-11 t/m 02-03-11: Arequipa (2380 meter; oa naar de Colca Canyon)
03-03-11: nachtbus naar Nasca of Huacachina
04-03-11 t/m 06-03-11: Nasca en/of Huacachina (www.huacachina.com)
07-03-11: Lima
08-03-11: vliegen naar Amsterdam

We zullen deze route ook nog in een kaart van Google Maps gaan zetten (zie de links aan de rechterkant van de pagina)

Tot later!

Karen

Verdere voorbereidingen

Het profiel zegt: nog 54 dagen voor vertrek.... En we hebben ondertussen niet stilgezeten.

Prikken gehaald bij de GGD waar we uitgebreid zijn voorgelicht. In totaal 2 prikken pp voor de jongens en mij en drie voor Henk: Hepatitis AB combi voor de jongens (als ze over 6 maanden nog een prik krijgen, zijn ze 25 jaar beschermd), Hepatitis A voor Henk, Buiktyphus voor ons allemaal en DTP voor Henk en mij. De jongens hebben een minuutje gehuild en hadden daarna geen last meer, Henk en ik hebben nog twee weken met een zere arm gelopen... ;-/ Verder wat voorlichting gekregen. We waren al van plan om malariagebieden te vermijden en nu blijkt het gele koorts gebied daar ongeveer mee samen te vallen, dus ook dat kunnen we vermijden. Dat betekent: niet naar het noordoosten van Argentinië, niet naar het laagland van Bolovia en niet naar de oostkant van de Andes in Peru. Het enige wat ik jammer vind dat we daardoor zullen missen, is het Amazonebekken (met name Nationaal Park Madidi) in Bolivia. Ook kunnen we niet naar de Iguazu watervallen in Argentinië, maar dat lag toch al wat buiten de route die we in ons hoofd hadden. En er is nog genoeg te zien buiten deze gebieden ;-)

Verder zijn we een middagje bij de Vrijbuiter in Roden geweest (en daar komen we vast nog wel een keer). De buit: twee canvas koffers, 8 doorzichtige verdeelzakken voor ín de koffers, een dagrugzak voor Henk (ik heb zelf nog geen nieuwe nodig) en een waterdichte jas voor Simon (het is regentijd in Bolivia...). We hopen straks dus alles te kunnen meenemen in de koffers en dagrugzakken, ben benieuwd!

De route voor de eerste 4-6 weken (in Argentinië) begint ook wat duidelijker te worden. We willen eerst een paar dagen bijkomen van de reis in een hotel in Buenos Aires om daarna te verkassen naar een appartementje waar we wat meer ruimte hebben en ook zelf kunnen koken. Via internet al contact gelegd met wat mogelijke opties. Na de kerstdagen willen we BA verlaten en hopen we terecht te kunnen op een Estancia (een ranch) bij Córdoba waar andere reizigers met hun kinderen goede ervaringen hebben gehad. Maar van die Estancia hebben we helaas nog niets gehoord; wellicht dat we nog een andere zullen zoeken. Vervolgens na oud en nieuw verder naar het westen om uiteindelijk een week of twee in Salta door te brengen. Daar hebben we al contact met een nederlandse die daar een cabaña (huisje) verhuurt. En daarna? Naar het noorden, naar Bolivia. Daar ben ik me nu maar eens in aan het verdiepen.

En tja, hier thuis is inmiddels ook iets gebeurd: Simons school is afgebrand... (zie ook de foto's). We waren van plan geweest om aan de klas een grote kaart te geven zodat ze konden volgen waar we waren, maar nu weten we niet eens waar die klas zal zijn. Simon heeft nu twee weken herfstvakantie in plaats van één en we zullen eind volgende week horen waar hij na de vakantie naar toe moet. Heel onwezenlijk, dat mooie nieuwe gebouw, zomaar weg. We zien vanuit huis nu een triest, zwartgeblakerd skelet. Het zal straks na de reis spannend zijn of de bouw van een nieuw gebouw al begonnen is...

Huh, wát gaan jullie doen?

Leuk deze site, je ziet in het profiel hoe lang het nog duurt voor we vertrekken. Dat gaat hard zeg, nog maar 75 dagen! Hoog tijd om dit log te beginnen, eerst maar eens uitleggen waarom we gaan en wat we van plan zijn.

De ideeën voor deze reis zijn al jaren geleden gevormd: toen mijn zwager en schoonzus in 2005 met hun dochter (toen 2 jaar) door China gingen fietsen dacht ik, dat kunnen wij ook! En dan bedoel ik niet zozeer dat fietsen, maar wel het reizen met een kind ;-)

Wij waren net zwanger van Simon en ik had het reizen en werken in het buitenland al jaren daarvoor verruild voor een meer gesetteld leven in Groningen, met hond, baan, daarna man en eigen huis. Maar het bleef kriebelen. Jaren weg hoeft echt niet meer, maar een paar maanden weg, tja, dat zou mooi zijn als het nog kon. Nog weer het gevoel beleven om je thuis te gaan voelen in een wildvreemd land, de gebruiken te leren kennen, vertrouwd te raken met de winkels, mooie plekjes, geuren, vogels, etc. etc. etc. Daar kan een vakantie van drie weken echt niet tegenop, hoe leuk het kamperen in Frankrijk ook is.

Maar ja, er was een kind op komst en hoe lastig wordt het dan om weg te gaan? Zwager en schoonzus bewezen wat ik voor mezelf eigenlijk al wist: het kan prima! Toen zij een jaar later zelfs in China (Shanghai) wóónden, konden we het al een beetje uitproberen. Toen Simon vijf maanden was, gingen we drie weken naar hen toe. Op zich een makkie natuurlijk, een groot deel van de tijd konden we bij hen logeren, maar we hebben er ook wat uitstapjes gemaakt van meerdere dagen, met bus en trein, op de bonnefooi naar andere plekken. En inderdaad, dat ging prima!

Dus sudderde het idee wat voort en begonnen we langzamerhand wat plannen te maken. De bestemming lag al vrij snel 'vast'; ik heb al heel wat continenten gezien, maar Zuid Amerika nog nooit. En de plekken die mij op eerdere reizen het meest fascineerden, waren de landschappen die totaal ánders zijn dan wat we in Europa hebben. Woestijn, oerwoud, hoogvlaktes, geweldig! En laat Zuid Amerika dat nou allemaal hebben... En daar bovenop nog het feit dat het vogelleven daar voor een vogelaar erg interessant is (ook al ben ik geen fanatieke), maakt dat ik er graag heen wil. En gelukkig zag Henk dat ook zitten!

Hoe lang? Tja, niet te kort want dan heb je onvoldoende tijd om je 'thuis' te gaan voelen. En niet te lang want dat vinden werkgevers en ook de portemonnee wat minder leuk. Henk kwam met het idee van precies 100 dagen; ruim drie maanden dus. Een mooi uitgangspunt.

En wanneer dan? Ook dat kon vrij makkelijk worden bepaald want lang weg, dat kan het beste voordat de leerplicht intreedt als Simon vijf wordt! Dus dat gaf een uiterste vertrekdatum. Het betekent ook een langer verlof van werk, dus werkgevers moesten op tijd op de hoogte worden gesteld. En wat geld sparen was ook geen overbodige luxe. Toen diende ook Bastiaan zich nog aan en meenden we nog te moeten trouwen (alle geld weer op ;-) , dus werd het nog weer iets uitgesteld. Totdat die uiterste vertrekdatum in zicht kwam.... Vastleggen dus die hap: ruim drie maanden voordat Simon vijf wordt, gaan we weg! Concreet betekent dat verlof vanaf december 2010 t/m maart 2011 en de reis ergens binnen die vier maanden. Simon is dan dus ruim 4,5 en Bastiaan net 3.

En tja, dan moeten er toch nodig maar eens tickets geboekt worden! We schrijven inmiddels mei 2010 en dit blijkt een lastige knoop om door te hakken, Want Zuid Amerika is een enorm continent en ook Midden Amerika lokt (Costa Rica)... Hier is het Henk die de knoop doorhakt: hij wil naar Argentinië en naar Buenos Aires in het bijzonder én naar Machu Picchu in Peru. En wat we verder doen maakt hem niet zoveel uit. Zolang we maar geen verschillende talen hoeven te leren (dus óf Spaans, óf Portugees en niet beide). Omdat ík graag een aantal verschillende landschappen wil zien en absoluut de Andes in wil, wordt het toch ineens weer makkelijk. We beginnen in Buenos Aires en gaan dwars door de Andes naar Lima. Via in ieder geval Bolivia en misschien ook Chili. Paraguay is ook nog een optie, al is het maar omdat bijna niemand daarheen lijkt te gaan ;-). Costa Rica bewaren we voor een volgende keer, dat wordt te duur.

De vertrekdata zijn bepaald door de prijzen en de mogelijkheden van de vliegtickets; het wordt KLM met een rechtstreekse vlucht van Schiphol naar Lima. Op de heenreis komt daar dus nog een extra vlucht naar BA bij. Helaas net geen 100 dagen, maar precies 12 weken is ook een mooi rond getal ;-).

De route die we daar gaan volgen ligt nog totaal niet vast en die willen we ook eigenlijk liever niet of nauwelijks vastleggen (m.u.v. de eerste twee weken omdat het dan rond kerst en oud en nieuw is en het vast handig is dat we al een slaapplek reserveren). We schatten in dat het met de jongens handig is om de mogelijkheid te hebben om de route te verleggen of op sommige plekken langer of juist korter te blijven. Wel willen we langzaam omhoog de Andes in gaan om de kans op hoogteziekte te verkleinen. En ook zullen we de gebieden waar malaria heerst vermijden, dus (helaas) niet naar de Pantañal en het Amazonebekken waar ik graag heen had gewild.
Vermoedelijk zullen we dus vanaf Buenos Aires langzaam noordwestwaards gaan om via Salta uiteindelijk de grens met Bolivia te bereiken. Als we de hoogte allemaal aankunnen, zullen we ongetwijfeld naar de Salar de Uyuni gaan. Daarna via het Titicaca meer naar Cusco in Peru, naar Machu Picchu en wellicht ook nog Arequipa verder naar het westen. En dan via de kust naar Lima.
We willen met openbaar vervoer gaan reizen (de nachtbussen in Argentinië zijn erg goed hebben we al begrepen en er is in Peru een mooie treinverbinding tussen Titicaca en Cusco) en willen op alle plekken 1-2 weken blijven om het voor de jongens niet te druk te maken. We hopen kleinschalige pensions of huisjes/appartementen te vinden om in te overnachten, waar we evt. ook zelf kunnen koken).

Tot zover de plannen zoals we ze op dit moment hebben, ben benieuwd wat er de komende 75 dagen allemaal nog gaat veranderen! Ondertussen zijn we ook bezig met een luistercursus Spaans (Hablo un poco Español ;-/), mailen we met wat mensen over onze plannen en over hun ervaringen met het reizen met kinderen in Zuid Amerika en zijn we bezig met een paklijst (alles wat we nu bedenken, schrijven we maar vast op). Volgende week naar de GGD voor prikken voor ons vieren; benieuwd wat ze adviseren. We hebben al besloten om niet tegen rabiës in te enten (klein risico, de hondsdolle honden zijn wel te herkennen, de bescherming is vrij marginaal en het zijn pijnlijke, dure prikken) en malariagebieden gaan we vermijden.

Tot zover voor nu, wordt vervolgd!

Karen