En daar gaan we weer...
Vandaag verhuisd naar het appartement; blijkt bijna midden in het centrum te liggen aan een drukke straat (zijstraat van Avenida Corrientes, één van de grote wegen in het centrum), maar vanaf 9 hoog hebben we daar een stuk minder last van dan de straat bij het hotel denk ik. Het is nu nog middag, Bastiaan ligt even te slapen en Simon bouwt met lego. Heerlijk om even de ruimte te hebben: een woonkamer, keuken, badkamer en twee slaapkamers. De jongens nu dus ook in een eigen bed. Henk heeft al wat lunchspullen bij de supermarkt om de hoek gehaald en ik zal daar straks eens gaan kijken voor het avondeten. Het enige dat ontbreekt is een tuin, maar we hebben wel een balkon met een volledige kooiconstructie, dus de jongens kunnen lekker voetballen op het balkon.
De tocht hierheen ging goed, al waren de jongens strontvervelend. Dat zijn ze eigenlijk de afgelopen dagen vaak, ze moeten net als wij nog wennen aan het nieuwe ritme denk ik en dat botst behoorlijk... Maar ondanks dat hebben we zonder veel moeite lopend de metro bereikt (10 min lopen), zijn 9 haltes verder weer uitgestapt en toen nog 10 min lopen naar het nieuwe adres. Onderweg in een parkje een omheind veld met tientallen honden en enkele mensen die met groepen honden aan de lijn rond liepen. De porteños (mensen uit Buenos Aires) schijnen erg van honden te houden en we zien er ook veel, en dan niet alleen de honden zelf. In Groningen valt het best mee met de poep op de stoep, echt waar!
De titel van dit verhaal slaat niet alleen op onze verhuizing, maar ook op iets anders... Vlak voor vertrek heb ik toch nog maar Simons sling van afgelopen zomer in de tas gestopt (van zijn
gipsarmen), niet met het idee deze ook echt nodig te hebben, maar je weet maar nooit en het weegt weinig. Tja, misschien was dat een beetje de goden verzoeken; Bastiaan is gisteravond uitgegleden
bij de douche en heeft, jawel, zijn onderarm gebroken.... Het leek eerst mee te vallen en hij viel vrij snel in slaap, maar werd na enige tijd toch weer huilend wakker en had behoorlijk pijn. Omdat
Simon al diep in slaap was, hebben we Maria, de housekeeper die bij het hotel woont, gevraagd om een taxi voor ons te bellen en een oogje op Simon te houden. Konden wij naar een ziekenhuis. En dat
is dan wel weer een hele ervaring, een ziekenhuis in Argentinië. Chaotisch, vies, weinig ruimte, enorme zalen. Dan beseffen we hoe verwend we zijn in Nederland!
Gelukkig ging het allemaal wel vrij soepel voor ons, we werden al snel uit de wachtrij geplukt (waren de enigen met een kind) en naar de kinderafdeling gebracht; daar was na even wachten een arts
die een beetje engels sprak en die ons terugstuurde naar de eerste hulp voor röntgen. Onderweg werden we opgepikt door een engels spekende verpleegkundige die ook de radioloog bleek te zijn. Zij
nam ons op sleeptouw en heeft ervoor gezorgd dat alles vlot verliep. Al met al zijn we slechts iets meer dan een uur binnen geweest. Twee foto's gemaakt (van die oude die nog ontwikkeld moeten
worden) met daarop een duidelijke breuk. Toen naar de gipskamer met onderweg in de smalle gangen dronken mensen, politie, mensen met been- en hoofdwonden, brrr. Op de brancard waarop Bastiaan moest
liggen lag een pluk zwart hoofdhaar en wat bloed, tja, dat wil je dan verder maar niet weten.... Hij heeft nu bovenarm gips, net als Simon had. Heeft er nu eigenlijk al geen last meer van, hij wil
de sling niet eens meer om en lijkt er al redelijk handig mee. Het mag er over twee weken al af, maar dan zitten wij net op de ranch ver van de bewoonde wereld, dus we gaan een paar dagen later wel
naar een ziekenhuis in Córdoba of in Salta. Dat zullen we met de verzekering en/of ANWB alarmcentrale gaan regelen. Overigens is Simon overal doorheen geslapen en was verbaasd dat Bastiaan
vanmorgen ineens gips had. Hij heeft ook de regen niet gemerkt die gisteravond viel.
O ja, gister ook nog naar de dierentuin geweest. Best wel een leuke, slechts een beetje triest (maar dat zijn bijna alle dierentuinen). Erg aparte gebouwen waar de dieren in leven (tempels), veel
water, loslopende mara's (soort enorma hazen) en beverratten. De gebruikelijke olifanten, giraffes enzo, maar ook leeuwen, een hyena en veel lama's en aanverwante soorten. Prima voor een dagje
vermaak; wel erg warm, weer 32 graden oid... Na de regen is het vandaag ineens maar 21 graden, al wordt er voor begin volgende week weer >30 voorspeld.
In de dierentuin ook weer wat nieuwe vogelsoorten. Hier even de lijst tot nu toe (op verzoek van Corine):
White-winged coot
Southern lapwing
Picazuro pigeon
Eared dove
Monk parakeet (ws. niet nieuw)
Rufous hornero
Cattle tyrant
Great kiskadee
Grey-breasted martin
House wren (ws. niet nieuw)
Rufous-bellied thrush
Groet,
Karen
Reacties
Reacties
Zo leer je wel direct het land op een andere manier kennen... maar ik denk dat jullie dit liever niet hadden. Beterschap voor Bastiaan!
en dan 30 graden, hier is het sneeuw sneeuw en sneeuw. In het westen meer dan hier in het noorden. schiphol ligt plat, honderden mensen slapen er op veldbedjes. Jullie zijn dus mooi op tijd weg.... have fun, groetjes uit havelte
Beterschap voor Bastiaan en voor de rest nog heel veel plezier op jullie reis. Leuk om zo te kunnen volgen hoe het gaat. We houden jullie in de gaten.
Ha reizigers,
Jonge wat een verhaal al, terwijl jullie nog maar net op weg zijn! Ontzettend sneu dat jullie (Bastiaan) dat nu weer moest overkomen. Hopelijk komt het snel weer "op z'n pootjes terecht" (niet te hard deze keer).
Wel heel leuk om jullie belevenissen te kunnen volgen. Dat er nog maar vele (positieve) mogen volgen!
Groeten uit Gravenburg,
Cornela en Gerolf.
hoihoi,
leuk om zo jullie belevenissen bij te houden.Ik ben jaloers op de 30 graden, hier is het toch echt wel onder 0. wat rot voor Bastiaan,Beterschap voor hem!
groetjes Alex,Miranda Esmee en Leon
HOI,
Wat leuk om met jullie mee te lezen. Ben natuurlijk wel een beetje jaloers als ik lees hoe lekker warm het daar is;)/
Heel veel plezier verder en een dikke zoen voor Bastiaan. Hopen dat hij snel geneest!
Gr. Karin Bos
Hoi,
Wat nou weer een pech! Beterschap voor Bastiaan en ik hoop dat de rest het een beetje compenseert. Op de 30 graden plus zijn we hier in elk geval erg jaloers...
Ga jullie komende weken verschrikkelijk volgen.
Groet,
Sjoerd
He Karin, Henk en kids. Leuk om dit hele avontuur 'live' te volgen. Ik hoop dat Bastiaan spoedig hersteld. En ik wil julllie alsnog een hele mooi reis toewensen. Doe rustig aan, en vergeet niet te genieten.
groet, popko
He mensen, balen zeg, alweer een arm gebroken. Gelukkig gaat hij er goed mee om. Nou ja, heb je dat ook weer eens meegemaakt... dat van die pluk haar wil ik echt liever niet weten... lifs IV
ach die basiaan,
gelukkig hoeft hij het gips niet lang om te hebben.
geef de jongens maar een dikke knuffel van mij als je wilt.
oh ja en nog bedankt voor je kaartje.
ook nog de beste wensen.
gr patricia
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}