Dit zijn de laatste dagen dat we in Buenos Aires zijn. Morgen zullen we met de nachtbus vertrekken richting Cordoba. We zullen morgen weinig tijd hebben om een verhaaltje te schrijven, dus doen we dat nu nog maar even.

Afgelopen periode hebben we het een beetje rustig aan gedaan, zodat de jongens ook een beetje tijd voor zichzelf hebben. Maar omdat er toch niet veel speelgoed is, willen ze toch weer graag achter de computer. Tja, even is goed, maar we willen ook graag dat ze zich met andere dingen vermaken. Dus hebben we wat lego, een voetbal, en kopen we af en toe wat speelgoed voor ze. En eigenlijk wil ik elke dag toch wel even weg. En als Bastiaan dan slaapt kun je Simon prima meenemen.

Afgelopen vrijdag zijn we naar een ecologisch park geweest. Het ligt net aan de andere kant van een haven, tegen de zee aan, en er zijn weinig toegangswegen. Redelijk rustig dus. In dat park zijn veel vogels, en Karen kon haar hart ophalen.

Alleen is het voor de jongens wat moeilijker om lang stil te zijn, dus zijn de jongens en ik weer naar ons appartement gegaan. Karen kon dan dan in alle rust naar de vogels kijken. Thuis hebben de jongens en ik naar een filmpje gekeken.
Net voordat we het park ingingen hebben we nog geluncht. Er was een standje met een barbecue, waar je verschillende vleesbroodjes kon krijgen. Heerlijk, als ziet het er soms niet al te smakelijk uit...

Het was ons al opgevallen dat er af en toe vuurwerk te horen was, en we hadden ook al vuurwerk te koop gezien. En ja hoor, op kerstavond om 12:00, vuurwerk. Niet veel, en vooral veel knallen, maar toch. Verder was er geen kip op straat. Zo stil hadden we het nog nooit gezien.

Zaterdag was het kerst. We wilden er een rustig dag van maken. In de ochtend hebben we nog even met het thuisfront gebeld. Kost niks, en dan heb je ook nog wat; leve voipbusters. 's Middags wilde ik (Henk) toch nog ergens naar toe (naar de Floralis Genérica), en ik wilde ook wel eens met een bus mee. Karen had al een busboekje gekocht, en daarin had ik uitgezocht hoe ik daar moest komen. Op de plaats waar de bus langs zou komen waren wel buspalen met nummers, maar ons nummer stond er niet tussen. Na wat verder gelopen te hebben, en meerdere buspalen gezien te hebben, lijkt het erop dat alle bussen bij de palen stoppen. Geen idee waarom ze er dan nummers op zetten. Er kwamen veel bussen langs, maar de onze kwam alleen maar van de andere kant. Hum, da's niet zo mooi. Toen maar een bus genomen die de goede richting uit ging, en gedaan wat de mensen hier ook doen; instappen en niet bij de chauffeur betalen. Later zag ik dat ze geld in een automaat gooiden. Toen ik ben gaan informeren bij de chauffeur en vertelde waar ik heen wilde (Floralis Genérica) leek hij het niet te snappen. Ik wist wel dat zijn bus er niet heen ging, maar in de buurt was genoeg. Gelukkig was een andere pasagier behulpzaam, en kon ons verder helpen. Na uitgestapt te zijn, en een stuk gelopen te hebben, hebben we de bloem gevonden. Hoera.
Op de weg terug ging de bus wel, en waren we (Simon was met mij meegegaan) weer snel thuis.

Karen had wat spullen voor de kerstmaaltijd in huis gehaald; twee quiches, en een lekker stukje vlees, en een fles rode wijn. We hebben 's avonds nog naar Shrek gekeken. Die wordt hier regelmatig uitgezonden. Soms in de Spaanse taal, soms in het Engels, met een Spaanse ondertiteling. En dat laatste is dan weer goed voor ons Spaans. Blijkt dat je het woord dat je uitspeekt als 'Berda' (het is goed), schrijft als Verdad. Zo leer je elke dag weer wat.

Zondag (vandaag), hebben we 's ochtens rustig aan gedaan. We hebben nog even met skype met het thuisfront gesproken. En omdat onze laptop een webcam heeft, is er ook beeld. Toch leuk om elkaar zo te zien. 's Middags zijn we weer naar het kindermuseum geweest. Simon vond het er zo leuk dat hij er graag weer heen wilde gaan. We hadden eigenlijk het plan om naar een pretpark in Tigre te gaan, maar dit was ook goed. Toen we er weer uit kwamen, en Simon ons vroeg wanneer we er weer heen zouden gaan, hebben we hem verteld dat hij er waarschijnlijk nooit meer zou komen, omdat we morgen weggaan uit Buenos Aires. En ja, de kans dat we er nog eens komen zal niet zo groot zijn. (Maar het is ons goed bevallen, en zeg nooit nooit). Hier werd Simon wel een beetje verdrietig van; hij vond het kindermuseum echt heel leuk. Bastiaan heeft leuk in de winkel gespeeld.

Goed, morgen pakken we onze spullen en gaan naar de Estancia Puesto Viejo (voor meer info zie http://www.estanciapuestoviejo.com). Er is daar geen internet, dus dat zal even afkicken zijn. En dan kunnen we dus ook geen berichten op de weblog plaatsen. We verwachten over een dag of 10 weer op de radar te verschijnen met een nieuw verhaal.

Tot dan, en alvast de beste wensen voor 2011,
Groet, Karen, Henk, Simon en Bastiaan