En hop, weer een station verder. Zaterdag zijn we van Puno naar Cusco gegaan. Er zijn drie mogelijkheden voor die reis: een trein, een gewone bus en een toeristenbus. De trein leek ons het leukst (weer eens wat anders), maar is belachelijk duur (US$220 pp) en loopt grotendeels langs dezelfde weg als de bussen nemen. Om toch nog wat te zien langs die weg en niet snel door te rijden met een gewone bus, hebben we de toeristische bus genomen, van Inka Express. Drie uur langer, maar deze stopt bij vier interessante plekken en de lunch is inbegrepen. Weer vier stoelen betaald en de bus blijkt slechts halfvol, dus alle ruimte voor de jongens om wat te spelen en te slapen.

Er was een engels sprekende gids die iedereen meenam langs de bezienswaardigheden en onderweg ook nog wat vertelde. De eerste stop was in Pukara (een naam die we hier vaker tegenkomen, ws. zoiets als 'Het dorp') bij een museum met wat Inka-dingen. Wat precies weten we niet, want we zijn er beide niet in geweest. Ik ben met Simon even een straatje in gelopen naar de helling boven het dorp (mooi uitzicht over het kleine dorp en de vrij grote kerk) en Henk is met Bastiaan in en bij de bus blijven hangen. We waren niet de enige bus, er stonden nog twee. En ook de standaard kraampjes met mutsen, truien, kleden en andere artesania.

Daarna reden we door een steeds kaler wordend landschap met ook wat besneeuwde toppen naar de tweede stop bij het hoogste punt van de tocht, de pas op 4335 meter. Ik denk dat dit het hoogste punt (voor zover we weten) van onze hele reis is. Even gestopt zodat men de kans had wat huiden of gebreide zaken te kopen (het stond er weer vol met kraampjes). Ook de mogelijkheid om kinderen met mooi versierde lama's op de foto te zetten. Of het indrukwekkende landschap natuurlijk.

Derde stop was de lunchplaats. Een buffet met lekker vlees, een lekkere bietensalade en vrij beroerde toetjes. Al vonden de jongens de rode jelly pudding erg lekker.
Vierde stop was erg indrukwekkend, in het dorp Raxchi. Daar zijn de restanten van een enorm Inka complex waarvan onder andere nog 12 meter hoge muren overeind staan en enkele gebouwen langs een 'straat' die in het verlengde staat van de zon bij de zonnewending. Over de heuvels rondom het complex loopt nog een grote stenen muur. Toch wel even wat anders dan de kleine overblijfselen die we bij Copacabana hebben gezien. Bijzonder! Ik heb de lokatie van de fotoserie bij dit verhaal bij die hoge muur van Raxchi gezet, het is op de luchtfoto ook erg goed te zien.

Laatste stop bij een koloniale kerk in het dorp Andahuaylillas (uit eind 1500 toen de Spanjaarden alles hadden overgenomen). Henk is hierin geweest met Simon op sleeptouw en heeft daardoor het verhaal niet goed kunnen volgen. Wel een hoog indrukwekkend plafond en vast nog veel meer moois. Mooie plaza voor de kerk met grote bomen waarvan alle takken behangen waren met lange mossen.

Daarna Cusco! Veel over gehoord, dat het een schitterende stad moet zijn, maar dat zie je nog niet als je vanaf Puno binnen rijdt. Lelijke drukke voorsteden, niet anders dan de grote steden die we tot nu toe hebben gezien. De bus dropte ons in zo'n voorstad, vlakbij het vliegveld (dat eigenlijk verrassend dicht bij het centrum ligt). Voor 5 sol zijn we met een taxi naar het centrum gegaan, naar ons hotel. Het centrum ziet er zo op het eerste gezicht toch wel erg mooi uit. Veel pleinen en pleintjes, indrukwekkende kerken, smalle keienstraatjes en veel restaurantjes en winkeltjes.

We gingen naar het Niños hotel (http://www.ninoshotel.com/nl/index.html), een hotel dat ons al door veel mensen is aangeraden (oa Siepko en Cindy die er ook zijn geweest). Omdat het zo'n mooi hotel is, maar ook omdat je er een goed doel mee steunt. De oprichters van het hotel zijn een Nederlands stel die rond 1996 twaalf (!) schoenpoetsertjes en andere zeer arme jongens in huis hebben genomen en met hen en twee eigen dochters nu een gezin vormen. Het hotel hebben ze gestart om zo een bron van inkomsten te hebben én een plek waar de kinderen aan het werk zouden kunnen. Inmiddels hebben ze ook een restaurant waar geen toeristen komen eten, maar zo'n 200 straatkinderen elke dag een goede maaltijd krijgen. Daarnaast hebben ze nog allerlei andere activiteiten opgezet om de kinderen een beter leven te geven. Erg indrukwekkend!
We hadden er een kamer gereserveerd voor een week, in een appartement dat ze sinds enige tijd ook hebben, met een keuken enzo. Helaas was het appartement nu dicht vanwege waterproblemen en kregen we dus een kamer in het hotel (dit hoorden we enkele dagen voor aankomst via een mailtje). En omdat het appartement wat goedkoper was en ze ons wel wilden aanbieden dezelfde prijs te betalen, hebben ze ons in een goedkope drie-beds kamer gestopt met gedeelde badkamer. Dat laatste was geen probleem (zat vlakbij), maar de kamer was heel erg klein. Net genoeg vloerruimte voor een slaaptentje en een koffer en een kast voor de andere koffer. En dan kon je verder nauwelijks meer lopen. Ook was de galerij van hout en was het verder vrij gehorig, dus spelende kinderen zouden veel herrie maken. Niet handig om bv. een dag 'thuis' te kunnen blijven en niet wat we wilden voor een week in Cusco. Verder wel een prima hotel hoor, mooie lokatie, sfeervol, lekker ontbijt, goede bedden, aardige mensen en een erg goed doel dat je steunt, dus voor een reis zonder kinderen een goede plek.

Maar goed, we zijn er twee nachten gebleven en hebben ondertussen verder gezocht op internet, in de Lonely Planet en in de buurt van Niños. En nu zitten we vanaf vanmiddag in een SUPER HUIS! Een appartement (Ichu Aparts, http://www.ichu.com.pe/cuscoperu-en/00-about_us.php) met twee slaapkamers met (vanaf de straat en vanuit een hoek van het huis) uitzicht over de stad. Zitten net boven de kerk San Cristobal, onder de heuvel van het Inca-fort Sacsayhuaman (leuk voor een dagje wandelen) en vlak naast een andere Inka-ruïne, schijnbaar van het mogelijke paleis waar de oprichter van het Inkarijk is geboren. Als je op de kaart van ons reislog kijkt (inzoomen op Cusco), kun je zien waar we nu zitten. Het is vlakbij het Niños hotel, dus we konden lopend verhuizen (wel een dalletje door, erg zwaar door erg veel trappen en het lage zuurstofgehalte op 3400 meter).

We hebben nu een tuin, een ruime tafel met eetstoelen, een zithoek met belachelijk grote TV, ruime bedden en heel veel ramen. In de bloeiende eucalyptusbomen rond het huis kan ik vanuit hier kijken of ik de kolibri's kan identificeren. Henk is al naar een supermarktje geweest voor wc-papier en eetspullen. Het blijkt een poepstukje naar het grote plein met de kathedraal, vooral naar beneden. Terug duurt uiteraard wat langer (weer tig trappen op), maar ook slechts 10 minuten.

We zouden oorspronkelijk een week in Cusco blijven, maar we hebben dat nu iets verlengd. Waren al twee nachten in de het Niños hotel, maar blijven hier ook een week (was goedkoper). Dus een ruime week in Cusco en dan zien we daarna nog wel of we nog steeds naar Arequipa gaan of toch meteen naar de kust en naar Nasca of Isa (Huacachina oase) of Pisco.
Over paar dagen iig een nachtje weg naar Aguas Calientes en Machu Picchu, moeten we allemaal nog uitzoeken. En Cusco verder bekijken natuurlijk, want daar hebben we nog niet zoveel van gezien. Gisterochtend zijn we in de regen eerst naar een ander mogelijk huis gaan kijken, één die werd aangeraden door de Lonely Planet, Turismo Caith. Maar dat was duidelijk op zijn retour, de oprichster was ook al behoorlijk oud (leek minstens 80) en ik vermoed dat ze de boel aan het afbouwen is. De website bestond ook niet meer, dat was al een veeg teken. Er waren nog wel goede reviews van begin dit jaar, maar alle kamers waren nu leeg. Wel een erg aardige ontvangst met koffie en sap voor de jongens, maar het was niet wat we zochten. Daarna naar het 'Drakenhuis' iets wat Simon bij aankomst had gezien, vlakbij de eindhalte van de bus. Het bleek een kiprestaurant (polleria) met een indoor speeltuin met glijbanen in de vorm van draken. Hij heeft de hele zaterdagmiddag en zondagochtend gevraagd wanneer we daar naar toe zouden gaan ;-) Meteen maar lunchen daar, lekkere kip en frietjes. 's Avonds trouwens eindelijk weer eens echt lekker en bijzonder gegeten, in een Bodega-Tapas-rastaurant. Heerlijke hapjes (oa een paar reepjes cavia, niks mis mee), lekker sap en lekkere wijn. Wel meteen weer een stuk duurder, maar voor een keertje erg lekker. O ja, Annie, we zijn zaterdagavond nog even naar Inka Grill aan het grote Plaza gegaan (jouw briefje met aanbevelingen zit nog steeds in mijn tas), maar die waren (nu) vrij duur, dus we zijn toch maar naar een ander restaurant aan het Plaza gegaan.

Vanavond trouwens ook lekker gegeten, zelf gekookte macaroni met ham en kaas! Haha. En nu lekker samen in de zitkamer voor de tv, de jongens slapen in hun eigen kamer, wij hebben een kacheltje aan (vanmiddag weer veel regen...), wijntje en chips erbij, heerlijk!

Groeten!
Karen en de mannen