Zo, nu dan, het laatste verhaal! Bij het begin beginnen, even graven in mijn geheugen, o ja, van Nasca naar Paracas op donderdag 3 maart. Nog maar een week geleden...

De busreis was vrij makkelijk, een uur of vier. Wel nog wat slingeren, maar niet te erg voor de jongens en de tweede helft bijna alleen maar rechte wegen. Mooi om het landschap steeds droger en zanderiger te zien worden. In de grote stad Ica (indrukwekkende kathedraal zo te zien vanuit de bus) nog wat meer passagiers opgepikt, we moesten toen helaas terug naar onze eigen stoelen en konden niet meer helemaal voorin zitten. Pas vlak bij Paracas kregen we de zee in zicht.
We hadden van tevoren vanuit Nasca nog een mail gestuurd naar een hotel met een zwembad, Hotel Mirador. Het had niet zulke goede recensies (te veel geld voor wat het biedt), maar wel een mooie tuin en een groot zwembad en daar hadden we wel eens zin in. Dus eerst maar eens een mailtje gestuurd met de vraag naar hun tarieven (die op de website waren ons in ieder geval te hoog, maar wellicht hebben ze in het laagseizoen nog een aanbieding). Op de e-mail kwam echter helemaal geen reactie, dus we hebben het op zijn beloop gelaten, er lijkt in het laagseizoen overal wel ruimte te zijn. Nog wel de namen van twee andere ho(s)tels opgeschreven die in Nasca werden aangeraden. En wat blijkt, één van die twee, Zarcillo Paradise, is pal naast het busstation van Cruz del Sur én op enkele minuten loopafstand van Hotel Mirador met het mooie zwembad. We konden twee kamers krijgen voor 50 sol per stuk en dat is in totaal net zoveel als in Nasca. Ontbijt kost dan nog een paar sol extra, maar de keus is makkelijk, deze nemen we. Vanuit de kamer uitzicht op de weg, maar daarachter de zee. Goed genoeg. Helaas blijkt de mooie veranda 's avonds niet goed bruikbaar vanwege de muggen. En het is wat warm in de kamer (zeker als de ramen dicht moeten blijven vanwege de muggen), maar dat is dan ook het enige minpunt. Zarcillo blijkt ook een eigen tour-service te hebben én we kunnen er weer kaartjes voor de volgende busreis kopen. Dus meteen een tocht naar de Islas Ballestas geboekt voor de volgende dag en de buskaartjes voor de laatste reis naar Lima. Gemak dient de mens.
Het zwembad bij Mirador blijkt later die middag na enig onderhandelen ook wel toegankelijk voor niet-gasten voor een schappelijke prijs. We hebben maar niet meer gevraagd naar die e-mail die ze niet hebben beantwoord, de prijzen die getoond werden bij de receptie waren hetzelfde als op de website en vele malen duurder dan wat we nu hadden: 240 sol voor een kamer met drie bedden! Nu hadden we voor in totaal 150 sol vier bedden, hetzelfde uitzicht en hetzelfde zwembad. En voor de jongens een mega zandbak rondom het hotel, ideaal. De boulevard van Paracas blijkt op zo'n 10 minuten lopen afstand en heeft vele restaurantjes. Weer lekkere ceviche en ook heerlijke vissoep, Chupe. En een klein marktje met de gebruikelijke Peru-spullen en een ballen-trampoline. Dat bewaren we voor morgen.

De volgende dag moest ik vroeg op (relatief gezien dan, 6:45 valt best mee) voor de tour naar de Islas Ballestas die om 7:30 vertrok. In een snelle boot met zo'n 20 anderen (waarvan overigens niemand met verrekijker, wel veel fototoestellen en videocamera's). Aan de foto's was al te zien dat ik me op de boottocht naar die eilanden niet heb verveeld en de video's van gister voegen daar nog wat aan toe. Bijvoorbeeld de beelden van de groep dolfijnen rondom de boot, soms zo dichtbij dat je ze zou kunnen aanraken als ze niet zo snel waren! En daarna die rotsen VOL vogels, wauw! Qua aantal soorten niet heel indrukwekkend, maar wel indrukwekkend qua bijzonderheid van de soorten (oa. Inka Stern en Humboldt Penguin, niet verkeerd!), qua absolute aantallen, lawaai en stank. De geur was erg vertrouwd, op de Seychellen heb ik enkele maanden tussen de zeevogels en hun nesten geleefd en de geur bracht me weer even helemaal terug. Eigenlijk best lekker dus ;-) En dan als bonus nog de kuddes zeeleeuwen. Hele stranden vol met als klapper het strand met de creche. De foto ervan zegt al veel, maar de video voegt daar nog het lawaai aan toe. Het klinkt soms ook net als een creche ;-)
Goeie trip dus en voor Henk viel het ook mee, ik was om half elf al weer terug en toen had hij met de jongens net het ontbijt op. Die dag verder niet zoveel gedaan. Weer geluncht aan de boulevard, nu wel trampoline-springen voor de jongens (en de belofte dat ze 's avonds nog een keer mogen) en 's middags weer even zwemmen. Ik daarna nog even wat rondlopen in een wadden-achtig gebiedje met wat vogels en 's avonds weer naar een restaurantje. Best lekker toch, twee keer per dag warm eten.

Zaterdag de 5e hebben we de spullen weer in de koffers gedaan en de 10 meter gelopen naar het busstation. Om 11 uur vertrok onze laatste lange afstand bus (van deze reis) voor 3,5 uur naar Lima. Weer weinig bijzonders, behalve dan de bende die Bastiaan maakte nadat hij kokhalzend weigerde een stukje broccoli op te eten. Met het kokhalzen kwam ook zijn hele maaginhoud mee (veel yoghurt-drank met aardbeien, nog steeds net zo roze...). Gelukkig een erg aardige hostess die meteen met papier en water aankwam en gelukkig ook weer een vrij lege bus dus nog genoeg schone stoelen over. Gelukkig ook nog een normaliter volstrekt onnodige pyjama in de handbagage die nu eens een keer handig van pas kwam.
In Lima met een taxi (hier ineens weer relatief duur) naar Hotel España in het oude centrum van de stad. Zoals al eerder genoemd was dit een indrukwekkend gebouw met twee lichte patio's en twee verdiepingen met kamers rondom deze open ruimte's. Op het dak een ontbijt-restaurant vol met planten en dieren (schildpadden, papegaaien, parkieten en duiven) en lekkere fruitsalade/muesli en gebakken eitjes. We betalen hier eigenlijk belachelijk weinig, 80 sol (zo'n 20 euro) voor een grote kamer met vijf bedden en een groot overdekt balkon. De jongens hebben op het balkon meteen de speelgoedtas omgekieperd. Het houten balkon is er één van de vele in Lima, de mooiste (en oudste?) exemplaren hangen aan het paleis van de aartsbisschop aan het grote plein (Plaza Mayor). Dat plaza is trouwens wat mij betreft één van de mooiste van deze reis. Erg groot en qua groen vrij subtiel met enkele mooie palmbomen. Helaas zijn veel van de oorspronkelijke koloniale gebouwen (met allemaal van die houten balkons, zie een mooie foto op Flicker: link) verwoest bij één van de aardbevingen die de stad hebben geteisterd. Deze gebouwen zijn aan twee zijden van het plein vervangen door mooie gele gevels, weer met (enkele) balkons. Aan de andere twee zijden staan wel wat ouder ogende gebouwen, het grote regeringsgebouw (met hekken ervoor) en de kathedraal + aartsbisschoppelijk paleis. Een fotogeniek plein.
Om de hoek van het hotel is de San Fransisco kerk met een leuk pleintje ervoor met veel duiven. Ook het Plaza Mayor is trouwens dichtbij, op zo'n twee blokken van het hotel.

We zijn drie nachten en bijna drie volle dagen in de stad geweest. Het voelde toch een beetje als 'uitzitten' (voor mij in ieder geval, Henk had dat iets minder) en het was een beetje zoeken naar activiteiten. Lima was niet een stad waar we ons erg in hadden verdiept en waar we speciaal naar uitkeken. Dus de Lonely Planet maar even gelezen en daar wat leuke dingen uitgehaald. Helaas niet helemaal goed gelezen, dus we hebben een paar tochtjes voor niets gemaakt... Een restaurant bleek onvindbaar en bij na-lezen ook helemaal niet open in het weekend en al helemaal niet in de avond-uren: een gevalletje lunch-restaurant... En de schitterende indrukwekkende niet-te-missen fonteinen- en lichtshow die we op zondagavond maar niet meer hebben bezocht vanwege een vermoeide Bastiaan is open van woensdag t/m zondag en dus niet op maandag.... Nou ja, hebben we nog wat te wensen over voor de volgende keer in Lima, haha.

Wat we wel hebben gedaan: zondag met een combi (klein overvol busje) naar La Puenta, een schiereilandje met veel restaurantjes, een keienstrandje, uitzicht op de stad en de laatste paar nieuwe vogelsoorten.
Maandag naar een park in de buurt waar we speeltoestellen hebben gezien (die 's ochtends eerst nog dicht waren maar later gelukkig open...), verder voor mij een beetje niksen in het hotel en de jongens slapen/computeren, Henk nog even lekker in zijn eentje de stad in en 's avonds de onsuccesvolle taxi-rit naar de fonteinenshow.
En dinsdag de laatste dag in Lima en de laatste dag in Zuid Amerika! Laatste keer koffers pakken (dat kan inmiddels in minder dan een half uur). Laatste keer naar een Plaza (oa voor de met muziek omlijste maar verder vrij saaie wisseling van de wacht), laatste warme lunch (een heerlijke gelukkig, met goede Ceviche en Lomo Saltado) en een laatste toeristen-actie: met een treintje door de stad rijden. Liep iets anders dan gepland, het treintje stopte na een klein stukje en bleek na een half uur wachten tóch niet verder te gaan. Er ging nog wel zo'n open dubbeldekker, de Mirabus. Uiteindelijk die maar genomen (toch wel leuk), maar veel later klaar dan gepland. Dus onze allerlaatste geplande activiteit ging niet meer door en we hebben idaardoor n Lima geen enkele kerk meer van binnen gezien. Ach, niet heel erg, genoeg kerken gezien ;-)

En toen de laatste taxi-rit, naar het vliegveld. We hadden al online ingecheckt en waren de verplichte drie uur voor vertrektijd aanwezig, dus ruim de tijd voor een laatste keer avondeten. Jammer dat er dan niet veel beters te krijgen is dan een paar saaie pizza's en de speeltjes van een Happy Meal (waar je dan de bijna overbodige frietjes en hamburgers bij krijgt). Ach ja, en toen weer bijna 12 uur vliegen. Grotendeels in onze nacht en minder lang dan enkele van onze busreizen, dus een peulenschil. De jongens hebben vrij aardig geslapen, Henk en ik iets minder goed, maar de films waren leuk (Harry Potter 7) en het eten eetbaar. En tegen negen uur 's ochtends waren we op Schiphol! Hier dan al drie uur 's middags, dat tijdverschil blijft een aparte ervaring.
Helaas heeft het ongeveer een uur gekost om bij de aankomsthal te komen, vooral door een onverwachte en tijdrovende paspoortcontrole bij de uitgang van de slurf! We zaten achterin het vliegtuig en stonden dus ook bijna achteraan de rij. Voordeel was wel dat we niet meer op de bagage hoefden te wachten, de bagageband stond zelfs al stil met nog slechts enkele koffers erop. En toen de opa's en oma's, hoera! De jongens (vooral Simon) waren er toch wel erg aan toe om hen weer te zien en om weer naar vertrouwde plekken te gaan. Ze hebben het tijdens de reis verbazend goed en makkelijk geaccepteerd dat we steeds weer in nieuwe 'huisjes' sliepen, maar het was nu goed merkbaar dat ze daar wel klaar mee waren. Zij zijn met opa Jaap en oma Jon in de rode bus meegereden naar hun huis in Heerenveen en Henk en ik in de auto bij opa en oma Bekkering. In Heerenveen even lekker bijgekletst en gegeten met z'n allen. De jongens vonden het heerlijk om alle bekende speelgoed te herontdekken en alles was meteen weer helemaal gewoon.
En vandaag door naar Groningen. Met wat vertraging omdat mijn broer Niels ons niet kon ophalen met onze eigen auto, die bleek na drie maanden stil staan verroeste remschijven te hebben...! Gelukkig kon dat door een garage snel worden opgelost en hebben we hem inmiddels weer in de garage staan. Gelukkig kon opa Jaap ons ook nog wel een stukje verder brengen dan Heerenveen en zo waren we in de loop van de middag weer in ons eigen vertrouwde huis. Wat groot is het hier! En wat kaal is de tuin en wat koud is de wind, haha. Dat zal snel genoeg weer wennen en we hebben mooie warme mutsen en wanten meegenomen.
De jongens waren ook hier weer heel blij met hun vertrouwde speelgoed en hebben zich voor het eerst sinds tijden weer goed zonder ons vermaakt. Hmmmm. Op verzoek van Simon tomatensoep gegeten (goed en beproefd recept op Smulweb: link) en nu, met de lekker vertrouwde nederlandse TV erbij, dit verhaal schrijven. Lekker snel internet in dit hotel ;-) Inmiddels is het toch alweer laat (zoals gewoonlijk op de schrijf-avonden). Bastiaan is net nog even beneden geweest; voor het eerst dat aan hem te merken is dat zijn klok nog wat is ontregeld. Simon slaapt al sinds 9 uur als een roos en ik ga dat zometeen ook doen.

Dan nog even: iedereen heel erg bedankt voor voor het meelezen en meeleven, de leuke en lieve reacties, de goede wensen en de felicitaties eergister! Het was erg leuk om te weten dat we niet alleen voor onszelf de verhalen en foto's maakten, maar dat er zoveel mensen waren die het ook leuk vonden om met ons 'mee te reizen'. We hebben uiteraard nog veeeel meer foto's, dus wie zin heeft om meer te zien: kom gezellig langs!

En voor de ouders met reisplannen die onze verhalen via www.verrereizenmetkinderen.nl lezen: neem gerust contact op als je vragen hebt of informatie zoekt! Ik zal binnenkort nog een laatste bericht plaatsen om onze paklijst te evalueren. Ook zullen we binnenkort de Google-kaart (link) nog helemaal bijwerken met alle hotel- en transportgegevens. We hebben zelf veel gehad aan de verhalen en informatie van enkele andere ouders wiens verhalen op deze site stonden, ook jullie bedankt!

Goed, dat was het dan weer voor nu, wij gaan genieten van een vakantie van de vakantie, over drie weken begint het werkende leven weer. De jongens kunnen ook rustig aan beginnen, ze gaan maandag wel weer naar school en de creche, maar we kunnen ze de eerste weken wat eerder ophalen. Nog even lekker nagenieten!

Groet,
Karen en de mannen